داستان داستان داستان

در هواپیمای مسافرتی از تهران به شیراز به زوج جوانی برخوردم که از همان ابتدای پرواز همدیگر را با صدای بلند انگار که خیلی از هم فاصله داشته باشند صدا می زدند و می خندیدند . تمام حرفهایشان درباره ی راننده ی موتورسیکلتی بود که قبل از رسیدن به فرودگاه می خواسته کیف آنها را بدزدد اما مرد و زن قسر در رفته بودند . من کنار پنجره نشسته بودم و بیش از همه چیز مشغول پاک کردن پاچه ی شلوارم بودم . خم میشدم و در حالیکه کمربند صندلی مانعم بود ، مصرانه دستمال کاغذی خیس را روی لکه های قهوه مانند می کشیدم .صدای آنها باعث شد از کارم دست بکشم و راست نشستم و نگاهشان کردم . زن و مرد فقط به همدیگر نگاه می کردند و زن هنگام صحبت کردن کف دستش را توی هوا نگه می داشت . انگار با اینکار که زیباترین قسمت وجودش را به نمایش گذاشته باشد ، اعلام می کرد که بهانه ی خوبی یرای این نوع گفتگوی پر صد و صدا دارد . صدایش ته مانده ای از تصنعات پیش رفته ی زنان هنگام عذرخواهی یا متهم کردن دیگری در خود داشت . در این میان چراغ هشدار بستن کمربند خاموش شد و همه ، انگار منتظر این لحظه باشیم کمربندها را باز کردیم . به جز همان زوج جوان . انگار تصمیم گرفته بودند خلاف جریان قوانین رفتار کنند . پایم را بالا آوردم و به جای کثیف شلوار دست کشیدم که کمی خیس بود . نیم ساعت پیش از سرویس بهداشتی فرودگاه استفتاده کرده بودم . آنهم برای شستن دست و صورتم بعد از تمام کردن یک سانداویچ بدمزه ی مرغ بدون سبزی و خیار شور. لکه ی روی شلوار را پنج دقیقه قبل دیدم و از مهمانداران هواپیما خواستم برایم آب معدنی بیاورد که همراه با یک بشقاب بزرگ سفید آورد . ناگهان صدای زن جوان آمد که با غیظ چیزی می گفت :نمیتونی بگی من کاری نکردم .هر دو در صندلی های موازی با ص داستان داستان داستان...ادامه مطلب

حلقه ای که از سنگ عقیق ساخته شده است معمولا می تواند باعث زیبایی انگشت های دست شود . در سال ۱۳۰۴ شمشی وقتی احمد شاه میخواست ایران را ترک کند یکی از این حلقه ها را در کاخ خود جای گذاشت .‌و حالا در جیب پالتو من است . بعد از بیست سال جستجو کردن میان زنهایی که بتوانند مرا دوست داشته باشند یا من بتوانم خدمتکار یکی از آنها باشم به جواهر فروشی میروم تا این حلقه را بفروشم . من آن زمان یعنی وقتی احمد خان رفت سیزده داشتم و پسر خدمتکار آن کاخ بودم. قبل از آمدن کسانی که همه چیز آن کاخ را با خود بردند و بعدا فهمیدم به جایی به نام موزه آنهم در انگلستان منتقل کردند حلقه را در کنار یک جاسیگاری و چوب سیگاری قلم کاری شده پیدا کردم .:پدرم که خدمتکار بود قبل از مرگش به من گفتپدرم و‌مادرم بعد وقتی من چهار ساله بوده ام از همدیگر جدا شدند و پدرم به او گفته بود خدمتکار شاه بودن عیبی ندارد و مادرم فقط گفته بود. عیب دارد.اگر تو سواد داشتی و تلگراف هایی که برای شاه می آید را می‌خواندی میفهمیدی بیشترش در مورد چیزهای بد است که خدا آنها را نهی کرده است . پدرم پرسیدم بود مثلا چی .من در حال رفتن به سمت جواهر فروشی هستم و اصلا نمی خواهم از مادرم دفاع کنم یا بگویم او یک خداشناس بوده . نه . احتمالا او که خودش هم سو اد خواندن نداشت فقط یک چیزهایی از انقلابیون زمان مشروطه شنیده بوده . پدرم که از مشروطه و هر چیزی که به آن مربوط بود بدش می امده به او می گوید برود گم شود . می گوید مگر شبح فضل الله نوری از شاه قاجار دفاع نکرده ؟ و مگر مشروطه خواهان شیطان نبودند . و دوباره می‌گوید برود گم شود و مادرم درست مرا می گیردکه ببرد .‌اما یکهو با لحنی التماس گونه می گوید ؛ پسر مان را با خودم ببرم ؟ پدرم‌می گوید بگذاریم خودش ا داستان داستان داستان...ادامه مطلب

دریا تمان حوصله اش آب و ماهی استدریا چو مثنوی است ، خشکی رباعی استآیا صدای خسته ی این شاعرانگیچیزی بجز تلاوت یک حرف واهی است ؟موجی که می زند از دل به سینه امتکرار مرگ ماهی ای در این حوالی استگردن بگیر خدایا ، گردن بگیر توبودن گناه توست ، بودن تباهی استهر شب که خواب سراغ مرا گرفترویای من نه دریا ، که خشکسالی استدریا ، نهنگ‌ها در تو چه می کنند که در عمق واپسین تو خونابه جاری استاین شعر شاهدی است بر درد های مناین درد ضجه شد ، از واژه خالی استفرقی ندارد هیچ ،دریا و خاک خشکاین زندگی برای آدمیان ، شرمساری است داستان داستان داستان...ادامه مطلب

تو را تمی توان فهمیدنه تو را نمی توان فهمید از آن هنگام که پروانه ها بال گشوده اند تاریخ دیگرگون شده است زیبایی دیگرگون شده است اگر فرض بگیرم هر بار حرکت پلکهایتپیله ی پروانه ای را می گشایدهزار هزار پرواز از چشمهایت آغاز شده است که زیبایی را به هوا و آسمان ببرند نه تو را از آن گاه دیرینه که پروانه ها بال گشوده اند نمی توان فهمید تنها کاری که می کنم شعرم را در تاریخی می نویسم که از فهمیدنت ناکام مانده ام .. داستان داستان داستان...ادامه مطلب

چرا نمی توانم
شعری بنویسم که در آن
آفتاب
ساده لوحانه و ولنگاری
طلوع کند
به گونه ای که نداند چرا
طلوع کرده است
و در درنگی کوتاه
آغشته به احساسی که پنجره ای اتاقم را
پوشانده است
حس کند سرد است
سرد
سرد
سرد
همچون دردناکی واژه های غمگین شعر من بر پوست رازناک زندگی

همچون حیرت مستمری
که در هر صبح با من
متولد می شود

ن.‌مقدسی

داستان داستان داستان...

آن روز عصر را دوست دارم یادآوریش را دوست دارم همانطور که گفتم آنروز عصر را دوست دارم . از خیابانی طولانی می گذشتم دست در جیب شلوار قدم زنان بوالهوسانه تلو تلوخوران بی هیچ وسواسی برای رسیدن نگاهم گاهی به درختها که سایه هایشان بیش از حد انبوه شده بود و گاهی به سنگفرش کثیف آنروز عصر را دوست دارم وقتی از خیابان گذشتم وارد کوچه ای شدم یادم است ابتدای کوچه کمی سردم شد و بعدکوچه ای دیگر که هیچ درختی نداشت آن کوچه هیچ درختی نداشت و خانه ها در همان اوایل غروب ساکت و خاموش بودند حالا قدم زدن درست مثل رفتن به سمت مرگ بود آن عصر را دوست دارم یاد آوری آن عصر را دوست دارم قدم هایم باز هم آهسته تر شد و تاریکی را حس کردم که روی پوست صورتم می لغزید می لغزید و بعد می دیدم که چند ستاره روی پیرهنم چکه کرد تلوخوران بدون هیچ وسواسی سیاره هایی که به هم میخوردند را با تکان دادن دست از پیشانیم دور کردم آن روز عصرر را دوست دارم یاد آوری آن روز عصر را دوست دارم یادم نیست مرگ آهسته تر بود یا وجود من ..هیچ درختی نبودهوا مثل یک اشتباه همیشگی جریان داشت....... داستان داستان داستان...ادامه مطلب

آنقدر برای دیدنت دل به دریا زده ام که‌ماهی‌های ساحل مدیترانه ای واژه های گرم شعرهایم را به فلس هایشان دوخته اند .شاید بگویی همه ی اینها بازی با کلمات است ولی من جور دیگری بلد نیستم کهاز دل به دریا زدنهایم به موج های بازیگوش موهایت برسم مثلا اگر بخواهم دلم را برایت نقاشی کنم همه ی رنگها در دلهره های اولین تپش می میرند اگر می دانستم کدام سنگفرش پای تو را تلفظ می کند دل به دریا می زدم و به سنگ ها ی سالخورده ی شکننده حسادت می کردم .. داستان داستان داستان...ادامه مطلب

داستان داستان داستان...

از من نپرسید کی هستم و از من نخواهید همان کس باقی بمانم ( میشل فوکو )

کتابهایم: 1سه حنجره ی گنگ 2
یک مغول خوب
3اشکی برای عشق
4 مریلا
5 مرگ آینه
6: کلاه پیکاسو . رمان
7: خانم روبرت : رمان
8:شرارت : رمان
9: عشق مدرن : مجموعه داستان
10 . روسریها / مجموعه داستان

11- حواشی دلدادگی ( رمان )

داستان داستان داستان...

پای برهنه بازی های کودکانه ات را پوشانده است می دانم شعر من نیز کلمه های فقیری هستند که می خواهند کفش را برای تو معنا کنند اما نمی توانند اگر تو زباله ها را می گردی ما شاعران را پیدا خواهی کرد این سرزمین شعر نمی خواهد چرا که شعر هم کودکانه زیستن است من و تو کودکانی هستیم که پابرهنه توی حرف بزرگترها دویده ایم ..... داستان داستان داستان...ادامه مطلب